Kot czy Pies czyli... 12 zwierząt kalendarza księżycowe

Kot czy Pies czyli... 12 zwierząt kalendarza księżycowego
autorem artykułu jest Adam Topor

Cały Wszechświat uporządkowany był według specjalnej kombinacji liczbowej przypominającej nieco skomplikowaną, lecz logicznie powtarzającą się układankę.

Zodiak Chiński umiejscowiony jest na równiku niebieskim (nie jak w europie na ekliptyce) nieba podzielonego na pięć równych części. Poszczególnym częściom równika patronują zwierzęta: Szczur, Bawół, Tygrys, Kot (Królik), Smok, Wąż, Koń, Koza (Owca), Małpa, Kogut, Pies i Wieprz. Zaszczyt ten spotkał je za to, że jako pierwsze stawiły się na wezwanie Buddy wstępującego w nirwanę (w Niebiosa).

Rok 2637 p.n.e. zapoczątkował chińską rachubę czasu (Chińską erę). Czas jaki upłynął od tej daty chińscy astronomowie podzielili na 60 – letnie „wielkie cykle”, na których składało się pięciokrotne powtórzenie 12- letnich „małych cykli”. „Mały cykl” w naszym pojęciu to nic innego jak rok, któremu patronuje jedno zwierzę. Oficjalnie jest to bardziej skomplikowane „Wielki cykl” tworzy w istocie dwa „małe cykle” „ziemski” – 10 elementów, oraz „niebiański” – 12 elementów.

Najczęściej w życiu codziennym do wyznaczenia konkretnego roku posługiwano się nazwą powstałą z kombinacji cyklu „ziemskiego” i „niebiańskiego”. Określała ona rzeczywiste miejsce danego roku w 60 – letnim „wielkim cyklu”, lecz nie w całej (chińskiej) erze. Wymagało to długotrwałych studiów i niebywałej orientacji w naukach astrologicznych. Dokumenty oficjalne datowano wg kolejnych lat panowania aktualnego cesarza, a po jego obaleniu, według lat istnienia republiki.

Pozornie prosty od strony astronomicznej, kalendarz chiński był znacznie bardziej skomplikowany. Nic dziwnego stanowił przecież wytwór tzysiącletnich naukowych rozważań. Podobnie jak inne starożytne kalendarze również chiński stanowi kombinację słoneczno - księżycową. Długość roku określało się według Słońca, miesięczny podział stanowił baczne obserwacje Księżyca.

Chińczycy już w V wieku przed naszą erą zdołali określić długość roku zwrotnikowego na 365,25 średniej doby słonecznej. Dalsze badania nad tym tematem na przestrzeni wieków nieco przybliżyły ten wynik do ustaleń nauki współczesnej tj. 365,2422.

Tak wyliczony rok podzielony był na miesiące ustalone według pełni. Dwanaście księżycowych miesięcy dawało w konsekwencji razem ok. 354 dni. Nie zgzadzało się to co prawda z rokiem zwrotnikowym dlatego też co trzy - pięć lat dodawano jeden miesiąc przestępny. W wyniku kolejnych reform powstający z tego powodu chaos (gromadzenie się dni)wprowadzono zasadę - 7 miesięcy przestępnych rozłożonych na okres 19 lat. Rozwiązaniu tego problemu sprzyjało ustanowienie 24 punktów na ekliptyce po której podąża ziemia w swojej drodze dokoła słońca.

Czytaj więcej...

--
Kultura i filozofia, tysiącletnie tradycje i mądrość wschodu... ShuDian the China Ebooks

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zobacz takze:
Rośnie wpływ TFI i OFE na giełdę i gospodarkę.
Słońce szansą dla ludzkości?
Przywieszki prawie za darmo !
Gimnastyka i odchudzanie po porodzie
Techniki negocjacji